Devletçe ve milletçe, ciddi bir tasarruf seferberliği yapmalıyız.
Devlet kurumlarında, belediyelerde, evlerde, sokaklarda, iş yerlerinde sorumsuzca yapılan israfa son vermeliyiz.
Devlet artık elini taşın altına koymalı. Cumhurbaşkanlığına bağlı icracı bir "kamu tassarruf başkanlığı" kurulmalı ve kamudaki israfı önlemeli.
Mesela ilk olarak genel müdür dışında hiçbir makam sahibine, makam aracı, şoför ve cep telefonu verilmemeli.
Verilenler geri alınmalı.
Kimse, milletin parasıyla makam jakası atamaz, garip gurebanın hakkını keyfine meze yapamaz.
Çocuğuna, ailesine servis aracı yapamaz.
Makam sahibi vatansever bürokratlar, -devlet, o hakkı vermiş olsa bile- makam araçlarını ve telefonlarını kendileri teslim etmeli. Bu onurlu davranışı onlardan bekliyoruz. (Yapanlar var, onları tebrik ediyoruz.)
Devlet kurumları, şatafatlı tören yapma merakından vazgeçmeli. Her şeye, her yere tören, teşrifatçılk ve karşılama işlerine son vermeli. Bu üçüncü dünya ülkesi havasından kurtulmalı.
Birden fazla yerden huzur hakkı alma imkanı kaldırılmalı. Maaşı dışında bu hakkından feragat edip huzur hakkı almayan onurlu Anadolu evlatlarına da selam olsun.
Kendi binası olduğu halde, basiretsiz yöneticilerin kararı ile başka binalara çok yüksek ücretle kiraya taşınan bakanlık ve kurumlar, binalarına geri dönmeli.
Lüks otellerde yapılan toplantılar kaldırılmalı.
Memurlara verilen lojman ayrıcalığı kaldırılmalı. Lojmanlar, sosyal tesisler, maliyetine bile denk gelmeyen ücretle yemek yenilen restoranlar satılmalı. Adamın 3 tane evi var ve yılladır lojmanda oturuyor.
Elbette kamudaki israf ve savurganlık ile ilgili daha yazacak çok konu var. Özellikle israfın tavan yaptığı yerler olan belediyeleri ayrıca yazmalı.
Unutmayın her hak, helal değildir.
Tüyü bitmemiş yetim hakkını yiyen iki dünyada da gün yüzü göremez. Bu kesin.
