Mersin'de bir okulda meydana gelen bir çocuğun başka bir çocuğun canına kıyması olayına bir de buzdağının altına inip sebeplerine bakmaya çalışalım:

1- Yanlış eğitim sistemi:
Eğtim sistemimiz, gitgide daha fazla sınav odaklı olmaya başladı. Okul ile hayatın, sokağın arasıdaki mesafe daha fazla açıldı.
Değerler eğitimi sözde kaldı. MEB'de, ilgili bir dairesi, bir yetkilisi bile yok.
Merak ediyorum; MEB'in çocuklarımıza, "merhamet ve empatiyi" öğretmek için yaptığı somut bir çalışma, bir proje var mı?
Sorumluluk sahibi öğretmenlerimiz dışında, çocuklarımıza değlerimizle ilgili hangi eğitimler verildi?

2- Ailede değeler eğitimi eksikliği:
Ülkemizde en çok ihmal edilen kesimlerin başında aile geliyor. Aile bakanlığı, aileyi kucaklamaktan, aile bağlarını kuvvetlendirmekten, aile ilişkilerini geliştirmekten uzak. Kadını, aile bütünün dışına alıp değelendirdiğiniz her politika, aileye zarar veriyor. Bu konularda, eleştiriye kapalılar.
Aile, ciddi bir kriz yaşıyor ve bu krizden en çok çocuklar etkileniyor.

3- Aile düşmanı diziler:
Türkiye'de, çarpık ilişkileri gündeme getiren, onları normalize eden, toplumun bilinçalıtına sistemli bir şekilde yerleştiren bir dizi furyası var. Bu furya, hem toplumsal ahlakı hem de aileyi derinden yaralıyor. Merhameti, empatiyi, aile değelerini güçlendirici dizler yok denecek kadar az. Aile bakanlığı, bu konularda çok pasif. Elini taşın altına koymaktan uzak.

4- Din adına konuşan kişilerin, çağın ihtiyacına cevap vermekte yetersiz kalmaları:
Din adına konuşan kişlerin, dinin "ahlaki değelerini" topluma aktarmak yerine, daha çok, çağın ihtiyaçlarını ve sorunlarını ilgilendirmeyen, toplumda hiçbir karşılığı olmayan konuları işlemeleri. Halktan kopuk olmaları.
(Acaba kaç tane hocamız, merhameti, empatiyi anlatan konuşma yapmıştır, merak ediyorum.) 
Kucakalyıcı, birleştirici bir sevgi dili yerine, aşırı ideolojik ve ötekileştirici bir dil kullanmaları.
Elbette, böylesine ciddi bir sorunun, daha çok sayıda sebebi sayılabilir ama bana göre başlıcaları bunlar.

Musa ÖĞÜTÇÜ