ŞEREFLE YAŞADIĞIMIZ GAZETECİLİK GÜNLERİM.

KONUYA GİRİŞ: AHH O GÜZELİM GÜNLERİMİZ AHH Heyecanlı, özverili, dolu dolu azim ve cesaretin zirvesinde bir mücadeleydi o günler. 

Yüreğimizi bülten masalarında paylaştığımız... Yaşamak adına verdiğimiz mücadelede, Haberci kaygılarıyla ördüğümüz dünyada bir başkaydı gazetecilik günlerimiz.
Ağladığımız memleketti, kendi acılarımızdan öte Bazen kızarak Bazen sabırla ve umutla, gülleri koparmadan dallarını kırmadan, Kimsenin yarasına tuz basmadan Karşılıksız fedakarlıklarla Birbirimizi omuzladığımız Zor günlerdi. O günler… şimdi acısıyla tatlısıyla bir hayat hikayemiz kaldı geriye..

Adı GAZETECİLİK amma mantıklar farklı, kavramlar çarpık, özveriler? çıkar hesaplarıyla dolu, bu misyonda olanların ne yazık ki bir çoğu; ayrı dünyaların insanları. 

Elektronik devir başladı mertlik cehenneme sürgün edildi. Kimileri de 

Ne zaman ki küresel sermayeye eklemlenmiş besleme sermaye, gazeteler almaya başladı, o zaman GAZETECİNİN ve GAZETECİLİĞİN ne acı ki beli kırıldı 

Ve bu beli kırık basın’dan, çarpık-çurpuk gazeteciler türedi.. 

Bu “çarpuk-çurpuk-serkeş-zavallı- hatta ahlaksız-hırsız- namussuz”lara bakıp da gazetecinin böyle olduğunu sananlar olur. 

Sakın öyle anlamasınlar diye bu yazıyı yazmaya mecbur oldum. Gazeteciliğin ne olduğunu, gazetecinin nasıl olması gerektiğini anlatacağım. 

OKUYUNUZ… 

“Gazeteci olay yaratmaz. Olaylara karışmaz, olayları yansıtır. Görüşlerini silah ateşleyerek değil, kalemini kullanarak yansıtır.” 

“Gazeteci okurun en az bir adım önünden giden, haberi koklayan kişidir. Gazeteci, dilbilgisine referans kişidir. Öğretmendir” 

“Gazeteci, haber ve bilgi kaynağına en çabuk ulaşan ve bu kaynaklardan edindiği bilgi ve haberleri okurlara sunan insan demektir. Gazetecinin bu görevini yapabilmesi için habere, olaya, olguya, belgeye ve bilgiye dayalı yazılar yazması gerekir. Bunun için de gazetecinin güvenilir kişi olması zorunludur. Sır saklayan, haber ve bilgi kaynağını gizlemesini bilen, gerektiğinde hükümetlere ve güç odaklarına karşı savaşmayı göze alan insan, gazetecidir.”
Rahmetli Uğur Mumcu ‘da böyle demişti. 

"Günümüz gazetecileri, gazetecilikten başka her şeyi yapıyor..." utanıyorum.. 

“Muhabir sözcüğündeki a harfi çok önemlidir. Onu kaldırırsanız muhabir, muhbir olur.”  

“Bir rahip her zaman rahiptir, bir duvarcı her zaman duvarcıdır, ama bir gazeteci her zaman ve sonsuza dek gazetecidir.”  

Atatürk;  Gazetecilik ve basın için “Türk basını, milletin gerçek ses ve iradesinin kendini belirtmesi şekli olarak Cumhuriyet etrafında çelikten bir kale oluşturmalıdır; bir fikir kalesi, bir zihin kalesi... Basın mensuplarından bunu istemek Cumhuriyetin hakkıdır.  

Bütün milletin samimi bir birlik ve dayanışma içinde bulunması bir zarurettir.” Diyordu.. 

GAZETECİ “an an Günü yaşar. Toplumun gözlemleyicisidir. 

Dünyanın, ülkenin, zamanın, insanın yaşamına ayna tutandır. Bakar, görür, gösterir. En kısa sürede, en az sözcükle haber yapar ve okuyucuya ulaştırır. Yalanı, maskaralığı bilmez 

“Gazeteci, aydınlığı karanlığa haber verendir. 

 Yazar, ise karanlığın sırlarını çözmeye çalışan kimsedir. 

“Gazeteci arzın ‘sonsuz’ olduğu bir piyasadaki tek müşteri gibidir. Bu yüzden pazarlık gücü çok yüksektir. Ona haber satılmaz, o isterse alır.” 

“Gazetecinin en büyük rakibi gazetecidir.” 

“Bu meslek yalanı, iftirayı, şantajı asla kabul etmez, buna tevessül eden olursa derhal tasfiye edilmeli def edip atılmalıdır. 

Bu kişiler halk nazarında itibarsız kişiler olarak damgalanırlar. Bana göre şerefsizlerin benim basınımda yaşaması asla kabul edilemez. 

Francois Ponsard: “Basın çağdaş tarihin merkezidir.” Diyordu… 

“Basın bağımsız olmalı, hiçbir siyasi siparişi yerine getirmemeli, hiçbir partiye hizmet vermemelidir.” İlham Aliyev. 

“Gazeteler dünyanın aynalarıdır.”  

İSTANBUL BASININDA GAZETECİLİK GÜNLERİ 

İstanbul basınında başka bir dostluk havası vardı O günlerde “kimi alaylı kimi mektepliydi bu camiada..
”herkes gazeteci olamaz, olanlar saygıyla sevgiyle ilgi görürlerdi ..
İşte ben; O günleri en derinliğiyle yaşadım.
Ve aradan yıllar geçti.. 

Basının dünyasında; kimse kimseyi beğenmez yan yana gelince gülücükler dağıtmayı marifet bilirlerdi. Hiç doğru değildi şimdilerde nasıl bilmiyorum.  

 
Amma her şeye rağmen biz gazeteciydik..

SOYTARI HİÇ OLMADIK, KİMSENİN ETEĞİNİ ÖPMEYEN YALAN HABER YAPMAYAN, ASPARAGAS ASLA KULLANMAYAN GEÇMİŞİMLE  ÖĞÜNÜYORUM KAYSERİ’Lİ OLDUĞUM İÇİNDE. 

Mustafa Mete İSLAM OĞLU böyle diyordu. 

Türk BASIN DÜNYASINA